25 Ocak 2017 Çarşamba

MONET EXHIBITION AT FONDATION BEYELER

Claude Monet, “The Customhouse”, 1882, Oil on canvas, 61 x 75 cm, Harvard Art Museums/Fogg Museum, Bequest of Annie Swan Coburn, 1934, Photo: Imaging Department © President and Fellows of Harvard College.
January 22 – May 28, 2017
To mark its twentieth anniversary, the Fondation Beyeler is presenting one of the most important and best-loved artists: Claude Monet. The exhibition will be a celebration of light and color, illustrating the great French painter’s development from Impressionism to his famous paintings of water-lilies. It will feature his Mediterranean landscapes, wild Atlantic coastal scenes, different stretches of the Seine, meadows with wild flowers, haystacks, water lilies, cathedrals, and bridges shrouded in fog. In his paintings, Monet experimented with changing light and color effects in the course of a day and in different seasons. He succeeded in evoking magical moods through reflections and shadows.

Claude Monet was a great pioneer, who found the key to the secret garden of modern painting, and opened everyone’s eyes to a new way of seeing the world. The exhibition will show 62 paintings from leading museums in Europe, the USA and Japan, including
the Musée d’Orsay, Paris; the Metropolitan Museum, New York; the Museum of Modern Art, New York; the Museum of Fine Art, Boston and the Tate, London. 15 paintings from various private collections that are seen extremely rarely and that have not been shown in the context of a Monet exhibition for many years will be special highlights of the show.


Claude Monet, “The Terrace at Vétheuil”, 1881, Oil on canvas, 81 x 65 cm, Private Collection, Photo: Robert Bayer.

In the year of its 20th birthday, the Fondation Beyeler is devoting an exhibition to Claude Monet, one of the most important artists in its collection. Selected aspects of Monet’s oeuvre will be presented in a distilled overview. By concentrating on his work between 1880 and the beginning of the 20th century, with a forward gaze to his late paintings, the show will reveal a fresh and sometimes unexpected facet of the pictorial magician, who still influences our visual experiencing of nature and landscape today.

The leitmotif of the “Monet” exhibition will be light, shadow, and reflection as well as the constantly evolving way in which Monet treated them. It will be a celebration of light and colors. Monet’s famed pictorial worlds - his Mediterranean landscapes, wild Atlantic coastal scenes, various locations places along the course of the River Seine, his flower meadows, haystacks, cathedrals and fog-shrouded bridges - are the exhibition’s focal points. In his paintings, Monet experimented with the changing play of light and colors in the course of the day and the seasons. He conjured up magical moods through reflections and shade. Claude Monet was a great pioneer in the field of art, finding the key to the secret garden of modern painting and opening everyone’s eyes to a new way of seeing the world.


Claude Monet, “In the Norvégienne”, 1887, Oil on canvas, 97,5 x 130,5 cm, Musée d’Orsay, Paris, legacy ofPrincesse Edmond de Polignac, 1947, Photo: © RMN-Grand Palais (Musée d’Orsay) / Hervé Lewandowski.

LIGHT, SHADOW AND REFLECTION
Following the death of his wife in 1879, Monet embarked on a phase of reorientation. His time as a pioneer of Impressionism was over; while by no means generally acknowledged as an artist, he was beginning to become more independent financially thanks to the help of his dealer, as is documented by his frequent journeys. Through them, he was, for example, first able to concern himself with Mediterranean light, which provided new impulses for his paintings. His art became more personal, moving away from a strictly Impressionist style.
Above all, however, Monet seems to have increasingly turned painting itself into the theme of his paintings. His comment, as passed down by his stepson Jean Hoschedé, that, for him, the motif was of secondary importance to what happened between him and the motif, should be seen in this light. Monet’s reflections on paintings should be interpreted in two ways. The repetition of his motifs through reflections, which reach their zenith and conclusion in his paintings of the reflections in his water-lily ponds, can also be seen as a continuous reflecting on the potential of painting, which is conveyed through the representation and repetition of a motif on a canvas.

Claude Monet, “Water-Lilies”, 1916–1919, Oil on canvas, 200 x 180 cm, Fondation Beyeler, Riehen / Basel, Beyeler Collection, Photo: Robert Bayer, The restoration of this art work is supported by the, BNP Paribas Swiss Fondation.
Monet’s representations of shade are another way in which he represented the potential of painting. They are both the imitation and the reverse side of the motif, and their abstract form gives the painting a structure that seems to question the mere copying of the motif. This led to the situation in which Wassily Kandinsky, on the occasion of his famous encounter with Monet’s painting of a haystack seen against the light (Kunsthaus Zurich and in the exhibition), did not recognize the subject for what it was: the painting itself had taken on far greater meaning that the representation of a traditional motif.


Theodore Robinson, “Portrait of Monet”,
c. 1888–90, Cyanotype, 24 x 16,8 cm,
Terra Foundation for American Art, Chicago,
gift of Mr. Ira Spanierman,
1985, Photo: © Terra Foundation for American Art,
Chicago / Art Ressource, NY.
MONET’S PICTORIAL WORLDS
The exhibition is a journey through Monet’s pictorial worlds. It is arranged according to different themes. The large first room in the exhibition is devoted to Monet’s numerous and diverse representations of the River Seine. One of the most notable exhibits is his rarely shown portrait of his partner and subsequent wife Alice Hoschedé, sitting in the garden in Vetheuil directly on the Seine.

The next room celebrates Monet’s representation of trees: a subtle tribute to Ernst Beyeler, who devoted an entire exhibition to the theme of trees in 1998. Inspired by colored Japanese woodcuts, Monet repeatedly returned to the motif of trees in different lights, their form, and the shade they cast. Trees often give his paintings a geometric structure, as is particularly obvious in his series. The luminous colors of the Mediterranean are conveyed by a group of canvases Monet painted in the 1880s. In a letter written at that time, he spoke of the “fairytale light” he had discovered in the South. In 1886 Monet wrote to Alice Hoschedé that he was “crazy about the sea”. A large section of the exhibition is devoted to the coasts of Normandy and the island Belle-Île as well as to the ever-changing light by the sea. It includes a fascinating sequence of different views of a customs official’s cottage on a cliff that lies in brilliant sunlight at times and in the shade at others. On closer examination, the shade seems to have been created out of myriad colors.

Monet’s paintings of early-morning views of the Seine radiate contemplative peace: the painted motif is repeated as a painted reflection in such a way that the distinction between painted reality and its painted reflection seems to disappear in the rising mist. The entire motif is repeated as a reflection. There is no longer any clear-cut differentiation between the top and bottom parts of the painting, which could equally well be hung upside down. In other words, the convention about how paintings ought to be viewed is abandoned and viewers are left to make their own decision. It is as if Monet sought to convey the constant flux (panta rhei) that is such a fundamental characteristic of nature, capturing not only the way light changes from night to day but also the constant merging of two water courses.


Claude Monet, “Rocks at Belle-Île, Port-Domois”, 1886, Oil on canvas, 81,3 x 64,8 cm, Cincinnati Art Museum, Fanny Bryce Lehmer Endowment, and The Edwin and Virginia Irwin Memorial, 1985, Photo: Bridgeman Images.
Monet loved London. He sought refuge in the city during the Franco-Prussian War of 1870/71. As a successful and already well known painter, he went back there at the turn of the century, painting famous views of Waterloo and Charing Cross Bridge as well as of the Houses of Parliament in different lights, particularly in the fog, which turns all forms into mysterious silhouettes. A tribute not only Monet’s famous hero/forerunner William Turner, but also to the world power of Great Britain with its Parliament and the bridges it built through trade.

Monet’s late work consists almost exclusively of paintings of his garden and the reflections in his waterlily ponds, of which the Beyeler Collection owns some outstanding examples. The exhibition’s last room contains a selection of paintings of Monet’s garden in Giverny.

FURTHER INFO
www.fondationbeyeler.ch
Fondation Beyeler, Beyeler Museum AG, Baselstrasse 77, CH-4125 Riehen, Switzerland

Fondation Beyeler opening hours: 10 am - 6 pm daily, Wednesdays until 8 pm


Claude Monet, “View of Bordighera”, 1884, Oil on canvas, 66 x 81,8 cm, The Armand Hammer Collection, Schenkung der Armand Hammer Foundation, Hammer Museum, Los Angeles.
MONET SERGİSİ FONDATION BEYELER’DE
22 Ocak – 28 Mayıs 2017

Avrupa’nın önemli müzelerinden İsviçre Basel’deki Fondation Beyeler, kuruluşunun 20 . yılında “MONET” sergisi düzenledi. Işık ve renk şöleni sunan sergide, Fransız ressamın İzlenimcilikten, ünlü nilüfer çiçekleri serisine doğru gelişimi de izlenebilecek. Akdeniz manzaraları, vahşi Atlantik kıyı görüntüleri, Seine nehrinin farklı kolları, kır çiçekleri, saman yığınları, nilüferler, katedraller ve sis içindeki köprüler sergide görülebilecek izlenimci temalardan bazıları. Monet resimlerinde, bir gün içinde ve farklı mevsimlerde değişen ve ışık ve renk etkilerini denemiştir. O, yansımalar ve gölgeler aracılığıyla, büyülü ruh çağrışımları yaratmada başarılı olmuştur.

Claude Monet, modern resmin gizli bahçesinin anahtarını bulan büyük bir öncü oldu ve herkesin dünyayı farklı açılardan görmesi için yeni bir yol gösterdi. Sergide Musée d’Orsay, Paris; the Metropolitan Museum, New York; the Museum of Modern Art, New York; the Museum of Fine Art, Boston and the Tate, London gibi Avrupa, Amerika ve Japonya’nın önemli müzelerinden bu sergi için ödünç alınan 62 eser görülebilir. Ayrıca daha önce Monet sergisinde yer almamış, özel koleksiyonlardan bu sergi için seçilen 15 eser de sergi de önemli bir yere sahip.

DETAYLI BİLGİ
www.fondationbeyeler.ch
Fondation Beyeler, Beyeler Museum AG, Baselstrasse 77, CH-4125 Riehen, Switzerland


Claude Monet, “Jean-Pierre Hoschedé and Michel Monet on the Banks of the Epte”, c. 1887–90, Oil on canvas, 76 x 96,5 cm, National Gallery of Canada, Ottawa, Gift of the Saidye Bronfman Foundation, 1995, Photo: © National Gallery of Canada.

2 Ocak 2017 Pazartesi

ZEYNEP DİLEK VE MEHMET ÇETİNER’İN “AYKIRI” TUTKULARI

Mehmet Çetiner, tuval üzerine yağlıboya, 195x200 cm.

Türk Resim Sanatı Soyut Resim Ekolü deyince, bir kuşağın ilk akla gelen isimlerinden olan Zeynep Dilek Çetiner ve Mehmet Çetiner’in, “AYKIRI” isimli sergileri, 7 Ocak - 5 Şubat 2017 tarihleri arasında Galeri Ark’ta görülebilir. Güncel ve moda sanat akımlarına inat, Soyut Sanat aracılığıyla söylemlerini oluşturup, tuvallerine aktarmaya devam eden sanatçılarla keyifli bir söyleşi gerçekleştirdik. Onlar, sadece ve sadece sanat üretiyor. Sadece yaşam değerleri, düşünce yapıları çerçevesinde sanat yapıyorlar. Düşünmek istedikleri şekliyle yaşıyorlar, düşündükleri gibi sanat üretiyorlar.

RÖPORTAJ: Ümmühan Kazanç


Zeynep Dilek Çetiner, tuval üzerine akrilik, 150x180 cm.

Sayın Zeynep Dilek ve Mehmet Çetiner, öncelikle kısaca sizi tanıyabilir miyiz?

Zeynep Dilek Çetiner- İnsanın kendini anlatması kolay değil, söyleyecek şey çok. Sanırım ilk önce şöyle başlamalıyım; son zamanlarda düşünüyorum da en genel haliyle hayat, beni hep tarihi mekanlar içinde ama hep yeni şeyler yapmak isterken ve daha çok da soyut yaratılarla kendimi ifade etme iddiasında olduğum gibi bir saptamaya götürüyor.
İstanbul’da doğdum. Doğduğum çevre ve ailem, tarihten bir sayfa gibi ve anılarla dolu diyebilirim. Çocukluk hafızamın resimleri; kalabalıklar, eski evler, duvarlarda hatlar, bahçeler, nefis bir manzara… Bu ve benzeri şeylerle dolu. Zaman zaman babamın görevi nedeniyle ülkemizin değişik yerlerinde yaşadım, belki bu nedenle farklılıkları yadırgamam ama dönüşler hep İstanbul’a oldu. Çünkü bu şehre aşığım. Görsel birikimim; renklerle ve hikayelerle dolu.
Yaklaşık 30 yıldır da sanatın ve bu ortamın içindeyim. Yıldız Üniversitesi Restorasyon Bölümünden 1989 senesinde, Türkiye’de ilk Resim Restorasyonu projesi yaparak mezun olan iki kişiden biriyim. Hemen aynı yıl idealizm ile başlayan çalışma hayatım, önce bir yıl kadar Beşiktaş Deniz Müzesi’nde ve daha sonra rahmetli müze müdürü Belkıs Mutlu’nun isteğiyle İstanbul Resim Heykel Müzesinde devam etti ve halen devam ediyor. Tabii sevgili eşim Mehmet Çetiner’le birlikteliğimiz de bu süreçle başladı. 1992 yılında evlendik, hayatımızı ve sanat yolculuğumuzu sürdürüyoruz.
Müzeler benim için bir okul oldu. O dönem müzede açılan sergiler, tanıştığım şahsiyetler, 90-94 seneleri arasında gerek müze derneği gerekse misafir öğrenci olarak MSGSÜ Resim bölümündeki desen çalışmalarım, Resim restorasyonu eğitimi üzerine doku, üslup, strüktür üzerine araştırmalara olanak sağlayan ve bana soyut sanat yolunu açan hazırlayıcı bir dönemdir.
Sonrasında asıl macera başlıyor. 95 yılında ilk kişisel sergimi açtım. 90’lı yıllar yarışma sergileri, karma ve kişisel sergilerle tanındığım, çok çalıştığım, araştırdığım, ürettiğim yıllar. 1999’da oğlumuz Erhun’un doğumundan sonra, 2000’li yıllar daha seçici ve rafine olduğum bir dönem, yani daha çok ayıkladığım/ayıklandığım bir süreç. Hep soyut sanatın içinde ve belli adette ürettiğim seri resimlerimle, farklı dönemlerim de oluştu sanırım. Yirmi kişisel sergi açtım ve çok sayıda karma sergiyle yurt içi ve yurt dışında etkinliklere katıldım.


Mehmet Çetiner, tuval üzerine yağlıboya, 170x140 cm.

Mehmet Çetiner- Bildiğiniz gibi eğitim hariç yaklaşık olarak 1989-90 yıllarında başladı aktif sanat hayatımız. Dilek'in birkaç sene daha sonra... En başından, neredeyse eğitim devresinden buyana, en önemli dönemlere gelinceye dek hep soyut üretimi yeğledim... Ülkemizde ne yazık ki her şeyde olduğu gibi sanatın bu yönü de çok zorlu ve de çetrefilliydi ama aldırmadık, yolumuza devam etmeyi her şeye rağmen sürdürdük. Çünkü biz tam olarak; yapmak istediğimiz sanatı, yaşayabildiğimiz, istediğimiz şekliyle uygulamaya, gerçekliğe dönüştürmeye yeğliyorduk.
1978 yılında başlayan, benim için başlangıçta çok zorlu ama giderek çok çok keyifli ve değerli olan Akademi yıllarıyla işin içine iyice daldığım sanat yolculuğumu; kimi zaman sıkıntılı, kimi zaman “aykırı”, kimi zaman uyumlu, heyecan verici bir macera olarak devam ettirmeye çabalıyorum. Bu maceranın bir yerinde, yaşam heyecanım Dilek'imle karşılaşıyorum. Onun da sanatçı kimliği sayesinde, yepyeni ufuklar yaratmaya yöneldik. İşte o gerçek yaşam sanatı olan sevgili aşkımız, oğlumuz Erhun'um dünyamıza bütün gücüyle dahil oluverdi... Sonsuz apaydınlık ufuk Erhun. Hep beraber; Erhun, Dilek, Mehmet olarak üçlü karma sergi yapabilme güzelliğini yaşama ufku mesela...
Moda ve organizasyon dünyasının çok değerli ismi fotoğraf sanatçısı rahmetli Kamil Şükün'le iş ortamına girmiştim. Derken ülkemizin önemli bir sanat kurumu olan Deniz Müzesinde sanat uzmanlığı görevi yaptım. Sonrasında Dilek'le, o zamanki müze müdürü rahmetli Prof. Belkıs Mutlu'nun çağrısı ile gelişmesinde, ilerlemesinde çok büyük katkılarımız olduğunu düşündüğümüz İstanbul Resim ve Heykel Müzesinde; yıllar itibariyle çeşitli kademelerde görevler aldık ve de halen devam ediyoruz. Sanat yaşamımız, hayatın aykırı uyumuna karışarak her daim heyecanla devam ediyor... Çok sayıda kişisel, karma, grup sergilerine katıldık, yarışmalı etkinliklerde yer aldık. Yurt içi ve yurt dışı müze ve özel koleksiyonlarda eserlerimiz yer alıyor.


Zeynep Dilek Çetiner, tuval üzerine akrilik, 150x180 cm.

Türk soyut resim geleneğinde bir kuşağı temsil eden iki sanatçı olarak “AYKIRI” isimli serginiz ile Ocak ayında Galeri Ark’ta olacaksınız. Neden “AYKIRI”?

Zeynep Dilek Çetiner- Bu serginin oluşumu ile birlikte çalışmalar başladığında, serginin hangi isimle anons edilebileceği üzerine birçok fikir gelişti. Değerlendirmeler yaparken, arkadaşımız ve uzun zamandır üretimlerimize tanıklık eden Sanat Yazarı Nilgün Yüksel, eserlerimizin birbirlerine ve bizim sanatçı olarak birbirimize; bazen ters, bazen asi, kurallara alışılmışın dışında muhalif olma hallerimiz nedeniyle “Aykırı” adını önerdi, bu saptama bize de uygun geldi.
Çünkü “Aykırı”, bence alışılmış olan her şeye farklı bakabilmek, eleştirebilmek, kuralları yeniden yazmak bazen ama en çok özgür olabilmek, bize verilen nefesi isteğimiz gibi üfleyebilmek, doğallık, zorlama olmadan, kendiliğindenlik ve samimiyet demek. Ama bu arada tüm ters olma hallerine, uzlaşmazlıklara karşı sonsuz birliktelik ve uyum içermek demek.
Sergide benim ve Mehmet’in son dönem çalışmalarının ağırlıklı olduğu farklı boyutlarda çalışmalar yer alıyor. Sanırım bu dönem resimlerimizin altını çizmemiz gereken ortak noktası; her ikimizin işlerindeki renk paleti. Olabildiğince özgür, neredeyse tüpten çıkmış gibi, bağıran, kontrastlar içeren bir palet seçimi var yeniden. Belki bu açıdan da değerlendirdiğimizde resimler “Aykırı” kulvarında.


Mehmet Çetiner, tuval üzerine yağlıboya, 170x140 cm.
Mehmet Çetiner- Bizim için bir sergiye ya da bir işe veya çalışmaya isim veriyor olmak zaten kendi içinde zıtlık, tezatlık, aykırılık oluyor, hatta o tarif etmeye çalıştığımız “soyut” kavramına ters etki… “Aykırı” işte... Doğası, kimyası, yapısı, aldığı, verdiği vs. etkileriyle aslında kadın-erkek, eş, bütüncül yapısı tam anlamıyla kadın ve erkek uyumundaki aykırılık.
Aykırı; eş kişiler olarak, aramızdaki yüksek uyumumuza rağmen gerçeklikte sanatımızda, ifade ve yorumlarımızda ne denli var olduğunun bir durumu bu aslında... Herkes için sanırım bir gösterge “aykırı”.
Kişilik, tanımlama-tanımlanma, toplumsal hafızada yer alma, değerleri aykırılık-uyumluluk perspektifinden ışınlayabilmek, içe ya da dışa konumlandırabilmek için, bir genel duruş şekli diye düşünüyorum “aykırı”lığı...
GALERİ ARK’taki bu sergimiz için sanat yazarı Nilgün Yüksel kaleme aldığı yazısında şöyle diyor: “Öykülemeci anlayıştan farklı olarak soyut anlatım, dilin nesnel referanslarının dışına çıkar. Aklın soyutlamacı eğilimini, ruhun sıçrayışlarını, simgeselliğin genişleyen göndermelerini kullanır.”
Belki de bu yüzden, başlı başına soyut yaratım, her ne kadar çoktan gelenek içindeki yerini almış olsa da hep biraz ayrıksı, "aykırı" durur. Soyut ifadeyi benimsemiş iki sanatçının aykırı tanımlaması bizi yeniden en başa götürür. Sanat tarihinin tekrar tekrar karıştırılması gereken çekmecelerinden bireysel yaratımın arkeolojisine… “Aykırı” konseptini gayet açık ifade eder.
Sanırım en genel ifadesiyle "aykırı"; dirençli ve istikrarlı sanatsal duruşumuzun, uzun soluklu sanat yolculuğumuzun temiz, pak uyumlu göstergesi diyebiliriz.


Zeynep Dilek Çetiner, tuval üzerine akrilik, 180x230 cm.


Herkesin bir hayatı var ve her ikiniz de, yaşam koşulları çok zor olan SANAT HAYATINI seçtiniz. Başlangıçtan bugüne kadar olan süreçte de Soyut Akıma sıkı sıkıya bağlı kaldınız. Yani moda akımlar ilgi alanınıza girmedi. Sizin için Soyut Dışavurumculuk’un taşıdığı anlamı nasıl ifade edersiniz? Ya da SAF (PURE) SOYUT tutkunuz konusunda neler söyleyebilirsiniz?

Zeynep Dilek Çetiner- Evet haklısın, sanat hayatı; yaşam koşulları çok zor, çetrefilli. Üstelik her ikimizin de aynı alanda olması pratikte çok fazla sorumluluklar yüklüyor. Ama sanatçı hayatını, fedakârlıklar ve özveriler hatta adanmışlık üzerine kuruyor. Sizce de öyle değil mi?
Ve Soyut... Bence Özne yani Sanatçı, kendini en özgün, kendiyle en özdeş ifade biçimini seçiyor ve Nesne-l hale getiriyor, yani Eserini yaratıyor. Kendi işinde, bir nevi kendini doğuruyor. Sanatçı hayatta karşılaştığı, istem dışı maruz kaldığı ya da bilinçli olarak seçtiği her ne ise, göstermek istediği kadarıyla, bir dönüştürücü işleviyle sanatında izleyiciye kendini açıyor, her çalışmasıyla, her seferin de yeniden... Ve yeniden...
Gün içinde başımıza gelenler, okuduğumuz haber, izlediğimiz bir film, toplumsal olaylar, savaşlar, hayaller, kısacası iyi ya da kötü her şey toptan beni etkiliyor. Benim için soyut dışavurumculuk, bu duruma olanak sağlayan, benimle uyumlu olduğu için kendiliğinden gelişen bir sonuç sadece. İçselleştirdiğim tüm duygu ve düşüncelerin tuvalimde tezahür etmesi, varsıllaşması. Soyut; formları, mikro ve makro düzende analitik bir çözümlemeyle değerlendirip, geometri ile yeniden kompoze etmek yani müthiş bir yaratı alanı benim için.
Şunu da vurgulamak isterim, üslup ne olursa olsun nitelikteki kıstas, özgünlük ve samimiyetle sanatçının tüm yaşamındaki duruşu ve çalışmalarının bütünsel değerlendirilmesi üzerinden olmalıdır. Sanatçı değişebilir, farklılıklara ve araştırmaya kapıları kapatmak da tekrara götürür insanı. Buradaki denge belli bir süreçten sonra netleşir.


Mehmet Çetiner, tuval üzerine yağlıboya, 170x140 cm.

Mehmet Çetiner- Soyut resim yüzeyinde, elle tutulur sanat nesnesinin üzerinde bakışın rahatça dolaşmasını sağlayan boşluk, geçmişle gelecek arasındaki tüm yaşanmışlıklar ve yaşanmamışlıklar üzerine duyumsanan boşluk. Zihinsel ve sezgisel bilgi. Buna resmin yapısı üzerinden kavranan entelektüel bilgi ve kişisel deneyimler ile birleşen sezgisel bilgi de diyebiliriz. Ki sanatçı duyarlılığı tam da bu iki kavramın doğru kesiştiği noktada ortaya çıkıyor. İşte söylendiği gibi zihinsel ve sezgisel duyarlılık beni, bizi, ülkemizin sanatsal yapısında çok zorlu, meşakkatli hatta çok tarafgirli bir ortama çekti. Genelleme yapmamaya çalışıyorum. Ortam en azından benim için böyleydi.
Olmayan, tanımlanamayan, tarif edilemeyen bir şeyler çizmek, üretmek, boyamak öncelikle çok hoş bir şey bence... Ve buradan etkileşimler, çarpışmalar çıkarmak çok heyecan verici geliyor bana. İzleyenler açısından da etkileyici olduğunu düşünüyorum. Herkesin kendi değerleriyle yeniden başka kapılar aralaması tarif edilemez bir duygu.
Sanatın bilinç yaratma gücü, daha çok zihinsel çözümleme gücü de diyebiliriz ve semboller benim için çok önemlidir. Dayanışma ve hatırlamayla hareketlilik kazanılır. Saf renklere, zevkli ve mükemmel şekillere ulaşılabilinir diye düşünüyorum.
Aracısız düşünceyle, plastik sanatların en değerli kulvarlarından birinde yani soyut sanatta üretim veriyor olmayı en başından beri çok sevdim, çok benimsedim. Yaşamımın herhangi bir yerinde beni sınırlayan bir kural olmasın, en doğal yapı neyse onun peşinde, o bütünün içinde olmak istedim. Sanırım olabiliyorum ki sanatımın kurgusunda bu yapılar; sevdiğim, haz aldığım zevkli görsellere dönüşebiliyor. Sanırım düşündüğüm gibi, yaşamak istediğim gibi veya yaşadığım gibi sanatımı, her türlü zorluğuna rağmen üretebiliyorum. Kendi kişisel zevklerime uyan sanatı üretiyorum. İşte bu “aykırı” tutku; sanatımın ilerleme ve devamlılık ivmesidir.


Zeynep Dilek Çetiner, tuval üzerine akrilik, 170x140 cm.

Dilek Hanım, 90’lı yılların başında başlayan sergilerinizden bugüne geçen süreçte çalışmalarınızda nasıl bir değişim oldu? Çünkü belli dönemleriniz ve serileriniz olduğunu biliyorum. Bu değişim konusunda neler söyleyebilirsiniz?
Zeynep Dilek Çetiner- Geçmişten itibaren ürettiklerimi değerlendirdiğimde, yaptığım her sergiyle, kendi içinde bir bütünlük kurduğumu, bunu da bilinçli seçtiğimi ve o dönemime ayna olan belli sayıda eserler oluşturduğumu görüyorum.
2000 öncesi işlerim kendimi aradığım, tuval yüzeyinde, mantıksal olan, denge, konstrüksiyon gibi akılcılığı referanslayan kompozisyonlarımın, aynı zamanda jestlerle oluşmuş rastlantısallığa olanak sağlayan serbest ifadeler de içermesi ile gelişmiş, aynı benim içimdeki karmaşa gibi. Akıl mı? Duygu mu? Ve tabii palet renkli.
2002 yılında Bilim Sanat Yayınlarından çıkan kitabım sırasındaki çalışmalar, arşivim üzerinden kendimi yeniden değerlendirmeme olanak sağladı diyebilirim. Atatürk Kültür Merkezinde sergi ile kitabın tanıtımı olmuştu ama bu dönemde, benim içimdeki kırılma veya farklılaşma aynı tarihlerde başka bir galeride gerçekleşen uydu sergimde “Oyun” serisini sergilediğim kağıt üzerine akrilik işlerden de görülüyordu sanırım. Yaklaşık 60 adet olan bu seri; oğlumun 2,5 yaş karalama döneminden etkilenerek hatta onunla birlikte resim yaparken oyun oynuyormuşçasına doğaçlamalar halinde oluşmuştu. Sonra 2004 yılında “Oyuna Devam” serisi var. Küçük boyutta, koyu içinde renkli boyalı desenlerden oluşuyor. Kağıt üzerine kısa anlar da bir çocuk karalamaları kadar saf ve içten bir samimiyet taşıyor. Benim için önemlidir. Konuşmamızın başında bahsettiğim gibi, 2000 sonrası rafine olduğum bir dönem yani daha çok ayıkladığım/ayıklandığım bir süreç, tuvallerim renkten arınmaya başladı. Bu dönem de Monokrom Tuvaller ve 2007’de tamamıyla renkten arınmış “Siyah-Beyaz” seriyi ürettim.
Siyah-Beyaz seri; zıt tüm kavramları sorgulayan siyah-beyaz, iyi-kötü, güzel-çirkin gibi ne varsa kısaca yin-yang felsefesi ışığında, farklı kutupların karşıtlığının; birbirlerine dönüşebilmesi, birbirini içermesi kısaca “BİR” olma hallerini irdeleyen bir temeldeydi. 2009 yılına ait “Engel” serim ise, gri-metalik boyayla tel örgüleri çağrıştıran form ve alanların içinde, monokrom, ritimli jestlerin oluşturduğu kompozisyonlardan oluşuyor. Bu sergi insanın kendi kendine koyduğu engeller üzerine içimizdeki “İD”i yani vahşiyi zaman zaman salıversek mi? kavramını sorguluyordu. 2013 yılında ürettiğim “Akis” serisi, kağıt ve japon kağıdı üzerine, karışık teknik, boya ve malzemeyle oluşturduğum kolaj ve tuval boya ile gerçekleşen toplam 12 adet resimdir. Doğrudan ‘üretenin aksidir eseri’ düşüncesinin altını çizer.
Galeri ARK’taki “Aykırı” sergisinde yer alan son işlerim ise, yeniden rengi çağırdı ve tek bir kolaj çalışmamdan türedi. Farklı tuvallerde yüzey üzerinde yer değiştiren parçalardan oluşuyorlar. Kendilerini tekrarlayarak, yeniden doğurarak...


Zeynep Dilek Çetiner, tuval üzerine akrilik, 170x140 cm.

Zeynep Hanım, son dönemlerde tabiatın sizi çok etkilediği dile getirmiştiniz. Bu süreç tuvalinize ve sanat anlayışınıza nasıl yansıyor?
Zeynep Dilek Çetiner- Dediğim gibi her dönem ben neysem, neye dikkat çekmek istiyorsam resimlerim de o alandan beslendi. Bu planlamadan oluşuyor doğal olarak. Bu nedenle bundan sonraki üretim alanımın belirleyicisi sanırım “Doğa” olacak. Bu mikro anlamda tabiata yaklaşarak gözlem yapmakla ya da tabiatın içinde daha fazla bulunmakla olduğu kadar, şehrin en şehirli yerlerinden sesleniyor bana, içselleşiyor. İçselleşiyor diyorum ve altını çiziyorum, tabii ki bu durum doğayı kopyalamak ve benzeri bir anlam içermiyor, son zamanlarda her hücremle yeniden fark ediyorum ağacı, çiçeği, böceği, denizi, bulutu, yıldızı… Bilmiyorum nasıl dönüşecek çalışmalarımda?


Mehmet Çetiner, tuval üzerine yağlıboya, 140x170 cm.


Mehmet Bey, sizin çalışmalarınız Soyut Sanat içinde daha çok Geometrik ve Renk Alanı Resmi ya da Renkçi Anlayış içinde değerlendirmek gerekir sanırım. Sizin sanatınız nelerden besleniyor?
Mehmet Çetiner- Yaşamımda önemsediğim, özümsediğim her şeyi resimlerimde kullanıyorum. Fakat bunlar “anlatıcı” öğeler değildir. Herhangi bir şeye “gönderme” yapmazlar. Sadece ve sadece bendeki çağrıştırılan olgulardır.
Kullandığım öğeleri tamamen espas ve değer ilişkisi içinde, plastik değerlerin arasından seçiyor, değerlendiriyorum. Her şeyi planlamak gibi sıkıcı bir iddiam yok. Fikirlerini, temasını çıkarımladığım, etütlerini yaptığım, kimi zaman renklendirdiğim ve tuval ölçü boylarını hesapladığım bir sürü çalışmamdan, genel olarak konseptin belirlenmesinden sonra gelen o gün, o saniye, orada, an itibariyle yaşadığım hissiyat bir şekilde bir renkle veya fırça ile konunun içine girebiliyor ve yepyeni bir akışın alışverişi başlıyor, öylece sürüyor.
Tam da bu noktada kesinlikle şunu vurgulamak istiyorum; “kompleks” düşüncenin basit ifadesinden yanayım. Genellikle geniş yüzeyli şekiller kullanıyorum. Çünkü bu net olmamı sağlıyor. Yine genellikle açık ve düz formları tercih ediyorum, çünkü bu yanılsamayı yok ediyor ve doğrudan vurgulanmak isteneni ve gerçeğin anlaşılmasını, açıklığı sağlıyor. Ben her sergi grubunu oluştururken daima başından, sonuna bir kerede sergiyi bitiririm.
Genel izleyici için bir hikayesi olmayan ama benim için derin anlamları olan sembolleri, işaretleri kompoze ederim. Hatta renkleri, renk gruplarını belirler, nasıl bir geometriyle, hangi formlarla, ne türden bir espasta yer alacağını hesaplarım. Sonuçta tam da istediğim ve kontrol altında tuttuğum rengiyle, biçimiyle, kurgusuyla ve hatta tuval ölçüsü, malzemesiyle netleşen bir seri oluşmaya başlar. Sonraki süreçte, konuya yeni bir şey ekleyinceye dek bu böyle devam eder. Tabii bu süreç duygu yoğunluğu, yaşamsal ilişkiler, etkileşimler gibi birçok soyut ya da somut etkiyle derinleşir. En duygusal ve en teknik değerler burada çatışmaya başlar.
Benim çalışmalarım; bana özel, çok derin kişisel semboller, kimi zaman sürrealist öğeler, tarif edilemez şekiller, meçhul imgeler, daha çok da birbirine zıt gibi duran, tekrarlanan şekillerden kurgulanmış kompozisyonlarımdan oluşur. Ben bu kompozisyonlara; kulağımıza gelen “müzik” gibi tanımlamasını yapıyorum. Çünkü hazzı alırsın, duyumsarsın ama anlatamazsın. İşte o an, o derin sessizlik içindeki sonsuz çığlık… Bir tuval, birkaç biçim, birçok renk...


Mehmet Çetiner, tuval üzerine yağlıboya, 150x150 cm.


Mehmet Çetiner resminde semboller ayrı bir öneme sahip. Sembollerinizdeki sırları biraz açalım mı?
Mehmet Çetiner- Sırrı açarsak tılsım bozulur mu? Resimlerimin çıkış noktasının yaşamımdaki insanlar olduğunu belirtmem lazım sanırım... Onları; ressam kimliğimle, kişiliğimi oluşturan parçaların arasına katıp, birleştirip, yoğurup kişisel bir hikaye, öykü kuruyorum. Geçmişi gelecekle sanki yeniden birleştirir gibi öykünüyorum. Hatıra oluşturup her biriyle yeniden bir bağ kurguluyorum. Bu yüzden bu son çalışmalarıma soyut birer portre demek de mümkün.
Başka bir deyişle geometrinin verilerinden çokça yararlandığım soyut yaratım kulvarında, anlayışında, renkleri ve onlara görece yüklediğim tinsel anlamlarıyla her biri birer işaret olan sayıları imgelere dönüştürüyorum ve bu sayılara yoldaşlık etsin diye astrolojik sembolleri onlara payanda yapıyorum. Dahası ruhumda, tenimde, dilimde, zihnimde çok izler bırakan, bana yakın başka başka yaşamları kendi yaşamımla kesiştiğim yerde, boyaların ardına gizliyorum sanki... Bunlarla uğraşmayı seviyorum.
Bence, her bir üretimin en ana sorunu ve temeli; renk, armoni, şekil-biçim, espas-derinlik ve kompozisyon kurgusu gibi elementlerin, bileşenlerin sorgulanmasıdır.
Kendi sanatım için; biçimde ve kavramlarda çoğalmaya çaba gösterip daha iyisi de sanatımın sürdürülebilir ve dönüştürülebilir önermeleri sunabilmesini sağlamasıdır diye düşünüyorum.

Sergi hazırlıklarınızı izlemek üzere atölyenizde buluştuğumuzda bana şu önemli cümleyi söylemiştiniz: “Biz sadece ve sadece sanat üretmek istiyoruz. Sadece yaşam değerlerimiz, düşünce yapımız çerçevesinde sanat yapmak istiyoruz. Biz düşünmek istediğimiz şekliyle yaşıyoruz, düşündüğümüz gibi sanat üretiyoruz”… Sanırım bu cümleleriniz hem sanat yaşamınızın hem de bu serginizin bir özeti aslında değil mi?
Mehmet Çetiner- Bence çok büyük laf olmuş Sevgili Ümmühan sen de kaçırmamışsın. Sanırım bu kişinin kendiyle barışık ya da kavgalı olmasıyla alakalı bir şey. Net, keskin, kararlı olma hali. Çok moda ifadeyle “liyakatli” olabilme çabası. Öyle ki bir tür genel yarışın ortasındayız ve gayemiz en sağlıklı düşünceyle üretebileceğimiz, en verimli sanatı geliştirebilmek ve de sunabilmek. O yüzden, düşünmek istediğimiz gibi yaşıyoruz, yaşadığımız gibi sanat üretiyoruz. Aykırı, bir sergi sunum başlığı olabilir ama o aynı zamanda sanatsal duruştur.

Zeynep Dilek Çetiner- Mehmet’e katılıyorum. Neysek oyuz aslında hepimiz ve belki ek olarak şunu ilave edebilirim; yaşamımızda sanatı çok ama çok ciddiye alıyoruz ve hiç umurumuzda da değil...

Galeri ARK
Cemil Topuzlu Caddesi Kaya Apt. No:49 Göztepe-İstanbul
Tel: +90 216 369 49 00 

info@galeriark.com


ZEYNEP DİLEK ÇETİNER

1968 yılında İstanbul’da doğdu. 1989’da Yıldız Teknik Üniversitesi Restorasyon Bölümünden Diploma Projesini “Resim Onarım ve Bakımı” konusu üzerine yaparak mezun oldu.1989 yılında Deniz Müzesin de Restoratör olarak göreve başladı.1991 yılında MSGSÜ - İstanbul Resim ve Heykel Müzesine Restoratör olarak geçiş yaptı.1991-1994 yılları arasında RHMD ve MSGSÜ Resim Bölümü’nde resim / atölye çalışmalarına katıldı. 2004’te MSGSÜ Resim ve Heykel Müzesi Plastik Sanatlar Restorasyon- Konservasyon Birim Başkanı olarak atandı. Halen müzede uzman olarak görevine devam etmekte olan Zeynep Dilek Çetiner, soyut lirik anlayış içinde, spontane devinimlerle, dinamizm, ritim, denge, uzam gibi kavramlarla oluşturduğu kompozisyonları, serbest bir form anlayışını yansıtır. Yaşamını ve çalışmalarını İstanbul’da sürdürmekte olan Zeynep Dilek çok sayıda kişisel ve karma, yarışmalı, sanat fuarı etkinliğine katılmıştır. Birçok kuruluş ve özel koleksiyonlarda yapıtları bulunmaktadır.


KİŞİSEL SERGİLER
2013 “AKİS”, Galeri Miz, İstanbul
2012 “ÖZET” Adalı Art Galeri, İstanbul
2009 “ENGEL”, Contemporary İstanbul Sanat Fuarı, Terakki Sanat Galerisi, İstanbul
2008 Antik Park Galeri, İstanbul
2007 SİYAH BEYAZ, Contemporary İstanbul Sanat Fuarı, Terakki Sanat Galerisi, İstanbul
2006 Terakki Sanat Galerisi, İstanbul
2005 Cey Galeri, İstanbul
2004 Turuncu Sanat Galerisi, Bodrum
2004 Galeri Artist, İstanbul
2003 Bebek Sanat Galerisi, İstanbul
2002 12. TÜYAP Sanat Galerisi, Bebek Sanat Galerisi, İstanbul
2002 Atatürk Kültür Merkezi, İstanbul
2001 “OYUN”, Galeri Artist Kuruçeşme, İstanbul
1999 Vakko Beyoğlu Sanat Galerisi, İstanbul
1998 Ares Sanat Galerisi, İstanbul
1998 Deniz Müzesi Sanat Galerisi, İstanbul
1996 Artisan Sanat Galerisi, İstanbul
1995 Akbank Konak Sanat Galerisi, İzmir
1995 Akbank Bahariye Sanat Galerisi, İstanbul
1995 Yapı Kredi Sanat Galerisi, İstanbul

KATILDIĞI ETKİNLİKLER
2017 “Aykırı”, Z.DİLEKÇETİNER-MEHMET ÇETİNER GaleriARK, İstanbul
2015
Kabullenme, Göçebe Bağımsız Sanatçı İnisiyatifi, Schneidertempel Sanat Merkezi,
2013 Galeri Miz/İstanbul
2012 “Kuruma”, Ortaköy Sanat Galerisi, İstanbul
2012 Hep Birlikte V, Artgalerim Nişantaşı Sanat Galerisi, İstanbul
2012 Galeri Miz, Bodrum
2012 Art Bosphorus Çağdaş Sanat Fuarı,
Z.DİLEKÇETİNER-MEHMET ÇETİNER, Haliç Kongre Merkezi, Adalı Sanat Galerisi, İstanbul
2011 Artist Sanat Fuarı TÜYAP, Adalı Art Galeri, İstanbul
2011 Tunca Sanat Galerisi “7 İZ” Sergisi, İstanbul
2009 Art Show IV MKM, İstanbul
2009 8 Mart Dünya Kadınlar günü Sergisi Pera Art Galeri, İstanbul
2009 30x30 Sanat Kareleri Eranus Sanat Galerisi, Ankara
2008 Cumhuriyetin 85.yılında 85 Çağdaş Türk Sanatçısı, ART and LIFE-The Marmara 
Gallery, İstanbul/
         2008 Vakıfbank Sanat Galerisi, Ankara/2007 Öngörüler, MKM Çağdaş Sanat Galerisi, İstanbul
2007 “Sanat Akmerkez’de 5”, İstanbul
2007 Art Bosphorus Çağdaş Sanat Fuarı, İstanbul
2007 İstanbul Modern Sanatlar Galerisi, İstanbul
2006 “Sanat Akmerkez’de 4” Vitrin Sergisi, İstanbul
2005 Galeri İki Maymun, İstanbul
2005 “Sanat Akmerkez’de 3” Vitrin Sergisi, İstanbul
2005 F.A.M. Türkiye Sanatçıları Resim Sergisi
Sanko Sanat Galerisi, Gaziantep
2004 Yansımalar Resim Sergisi, Rodos/ Yunanistan
2004 Nostalji II Karma Resim Sergisi, Ares Sanat Galerisi, İstanbul
2003 13. TÜYAP Sanat Fuarı, Galeri Baraz, İstanbul
2002 Çağla Cabaoğlu Art Galeri, İstanbul
2001 Yurt-Dünya Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
2001 Karma Resim Sergisi, İSO Sanat Galerisi, İstanbul/
2000 Karma Resim Sergisi, Asmalı Mescit Sanat Galerisi, İstanbul
1999 Gençler Toplu Resim Sergisi, Atatürk Kültür Merkezi,Bilim Sanat Galerisi Organizasyonu, İstanbul
1999 Karma Resim Sergisi, Ağakay Sanat Galerisi, İstanbul/
1999 Karma Resim Sergisi, Cey Atölye / Galeri, İstanbul/
1998 Karma Resim Sergisi, Beytem Sanat Galerisi,İstanbul/
1998 Karma Resim Sergisi, Yurt-Dünya Sanat Galerisi,İstanbul/
1998 75.Yıl Türk PlastikSanatçıları Sergisi,/Bilim Sanat Galerisi Organizasyonu, Dolmabahçe Kültür Merkezi, İstanbul/Ankara
1997 Hayvanlara Ressamca Bakış Karma Sergisi Özden Sanat Galerisi, İstanbul
1997 58. Devlet Resim Yarışması Sergisi Atatürk Kültür Merkezi, Ankara
1997 Karma Resim Sergisi, Vakko Sanat Galerisi, İstanbul/Ankara/İzmir
1997 Karma Resim Sergisi, Galeri Replica, İstanbul
1997 Karma Resim Sergisi, C.A.M. Galeri, İstanbul
1997 9.Tekel Resim Yarışması Sergisi, Taksim Sanat Galerisi, İstanbul/Ankara/Bursa
1997 2.Deniz Müzesi Resim Yarışması Sergisi, Deniz Müzesi Sanat Galerisi, İstanbul/Ankara/İzmir/Bodrum
1997 Karma Resim Sergisi, PG Art Gallery, İstanbul
1996 Türk Resminde Ustalar ve Gençler, Baraz Organizasyon-Avusturya Başkonsolosluğu, İstanbul
1996 Adana Çimento Sanayi Resim Yarışması Sergisi, Devlet Güzel Sanatlar Galerisi, Hacı Ömer Sabancı Kültür Sitesi, Adana
1996 57. Devlet Resim Yarışmalı Sergisi, Atatürk Kültür Merkezi, Ankara
1996 6. İstanbul Sanat Fuarı TÜYAP, Bilim Sanat Galerisi, İstanbul
1996 2. Kağıt İşler Yarışmalı Sergisi, Resim Heykel Müzesi, İstanbul
1995 1. Kağıt İşler Yarışmalı Sergisi, Resim Heykel Müzesi, İstanbul
1994 15. Günümüz Sanatçıları Resim Yarışması Sergisi,/Resim Heykel Müzesi, İstanbul
1994 Resim Heykel Müzeleri Derneği Karma Resim Sergisi/Halil Dikmen Galerisi, İstanbul
1993 Resim Heykel Müzeleri Derneği Karma Resim Sergisi Halil Dikmen Galerisi

PANEL-SEMPOZYUM
2009 “Türk Sanatın da Restorasyon Sorunları”25.03.2009, Kocaeli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi / Asım Kocabıyık Konferans Salonu ( Konuşmacı olarak)
2010 KNİDOS SANAT AKADEMİSİ “2010 'Resim Sempozyumu



MEHMET ÇETİNER

1960 yılında Kahramanmaraş’ta doğdu. 1984’de Mimar Sinan Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi Yüksek Resim Bölümü’nden mezun oldu. 1988’de Deniz Müzesi’nde Plastik Sanatlar uzmanlığı görevinde bulundu. 1991’de MSGSÜ Resim Heykel Müzesi’ne uzman olarak geçiş yaptı. 2004’te İstanbul Resim Heykel Müzesi Müdür Yardımcılığına atandı. Halen görevine Uzman olarak devam etmekte olan sanatçı soyutçu anlayışa bağlıdır. Renk parçalarının serbestçe yayıldığı yüzey üzerinde, leke ayrımlarının derinlik etkisini öne çıkardığı geometrik bölünmelere gitmekte, soyut espas kavramını biçimlendirici bir görüşe bağlı kalmaktadır.
İstanbul’da yaşayan sanatçının çok sayıda kişisel karma, yarışmalı sergi, sanat fuarı etkinlikleri bulunmaktadır. Yurt içinde ve dışında çeşitli koleksiyonlarda eserleri yer almaktadır.

KİŞİSEL SERGİLER
2013 Artgalerim Nişantaşı, İstanbul
2011 Adalı Sanat Galerisi, İstanbul
2008 Antik Park Galeri, İstanbul
2006 Terakki Vakfı Sanat Galerisi -İstanbul
2004 Cey Galeri, İstanbul
2003 Galeri Artist Fulya Resim Sergisi, İstanbul
2003 Bebek Sanat Galerisi Resim Sergisi, İstanbul
2003 Turuncu Sanat Galerisi, Bodrum
2002 12. İstanbul Sanat Fuarı TÜYAP, Bebek Sanat Galerisi, İstanbul
2002 Atatürk Kültür Merkezi, Resim Sergisi, İstanbul
2002 Galeri Artist Kuruçeşme Resim Sergisi, İstanbul
1999 Profilo Sanat Galerisi Resim Sergisi, İstanbul
1998 Ares Sanat Galerisi Resim Sergisi, İstanbul
1998 Deniz Müzesi Sanat Galerisi Resim Sergisi, İstanbul
1995 Akbank Konak Sanat Galerisi, İzmir
1995 Kare Sanat Galerisi Resim Sergisi, İstanbul
1993 Galeri Baldem Resim Sergisi, İstanbul
1991 Akbank Kuzguncuk Sanat Galerisi Resim Sergisi, İstanbul

KATILDIĞI ETKİNLİKLER
2017 “Aykırı”, Z.DİLEKÇETİNER-MEHMET ÇETİNER GaleriARK, İstanbul
2012 “Kuruma” Uluslararası Enstalasyon Sergisi, BB. Ortaköy Sanat Galerisi, İstanbul
2012 Hep Birlikte V, Artgalerim Nişantaşı Sanat Galerisi, İstanbul
2012 Art Bosphorus Çağdaş Sanat Fuarı, Adalı Sanat Galerisi, İstanbul
2011 ARTİST Sanat Fuarı Tüyap, Adalı Sanat Galerisi, İstanbul
2009 30. Sanat Kareleri Eranus Sanat Galerisi, Ankara
2009 Art Show IV, MKM, İstanbul
2008 Vakıfbank Sanat Galerisi, Ankara
2007 Cumhuriyetin 85.Yılında, 85 Çağdaş Türk Sanatçısı/ ARTandLİFE - The Marmara Gallery, İstanbul
2007 Öngörüler, Geleceğe Mektuplar, MKM Çağdaş Sanat Galerisi, İstanbul
2007 Akmerkez 5. Sergi, İstanbul
2007 Art Bosphorus Çağdaş Sanat Fuarı, İstanbul
2007 İMSG Karma Sergi, İstanbul
2006 Akmerkez 4.Vitrin Sergisi, İstanbul
2005 Akmerkez 3.Vitrin Sergisi, İstanbul
2004 Nostalji II Ares Sanat Galerisi, İstanbul       
2003 13. TÜYAP Sanat Fuarı, Galeri Baraz, İstanbul
2002 Çağla Cabaoğlu Art Galeri, Karma Resim Sergisi, İstanbul
2001 Yurt-Dünya Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
2001 Halilagiç Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
2001 Yurt-Dünya Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
2001 İstanbul Sanayi Odası, Karma Resim Sergisi, İstanbul
2000 Asmalımescit Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
1999 Atatürk Kültür Merkezi, Gençler Toplu Resim Sergisi, İstanbul
1999 Ağakay Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
1999 CEY Atölye Galeri, Karma Resim Sergisi, İstanbul
1998 Yurt-Dünya Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
1998 75.Yıl Karma Sergisi, Dolmabahçe Kültür Sanat Merkezi, Bilim Sanat Galerisi, İstanbul
1998 75.Yıl Karma Sergisi, Çankaya Belediyesi Kültür Sanat Merkezi, Bilim Sanat Galerisi, Ankara
1998 Beytem Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
1997 Özden Sanat Galerisi, Karma Desen Sergisi, İstanbul
1997 Vakko Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul/İzmir/Ankara
1997 P.G.Art Galery, Karma Resim ve Heykel Sergisi, İstanbul
1997 C.A.M. Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
1996 6.Sanat Fuarı Tüyap, Bilim Sanat Galerisi, İstanbul
1996 Teşvikiye Sanat Galerisi, Yapı Kredi Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İzmir
1996 Avusturya Kültür Ofisi, Galeri Baraz Organizasyonu, Karma Resim Sergisi, İstanbul
1995 16.Günümüz Sanatçıları Resim Yarışması Sergisi, İstanbul
1995 Kare Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
1994 15.Günümüz Sanatçıları Resim Yarışması Sergisi, İstanbul
1994 4.Sanat Fuarı Tüyap, Ekol Sanat Galerisi, İstanbul
1994 55. Devlet Resim Yarışması Sergisi, Ankara
1993 3.Sanat Fuarı Tüyap, Galeri Baldem, İstanbul
1993 Galeri Baldem, Karma Resim ve Heykel Sergisi, İstanbul
1993 4.Ahi Evran Resim Yarışması Sergisi, Kırşehir/Ankara
1993 26.DYO Resim Yarışması Sergisi, İstanbul/Ankara/İzmir
1992 Mine Sanat Galerisi 1.ve 2. Karma Resim Sergisi, İstanbul
1991 Temizocak Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İzmir
1991 Arkeon Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul
1991 75.Yıl Karma Resim Sergisi, Yeşil Lions Kulübü Derneği, Bursa
1991 Bilim Sanat Galerisi, Karma Resim Sergisi, İstanbul